A.H. e.a. t. Duitsland, EHRM 4 april 2023, nr. 7246/20

Van A.H., geboren als man, is sinds 2012 erkend dat zij vrouw is. Toen zij in 2015 met haar partner G.H. een kind kreeg, kon zij niet worden geregistreerd als de moeder van het kind. Alleen registratie als vader na erkenning van vaderschap behoorde tot de mogelijkheden. Het EHRM benadrukt dat de staten op dit terrein een zeer ruime margin of appreciation hebben alle betrokken belangen af te wegen. Duitsland heeft op redelijke gronden besloten het biologische ouderschap doorslaggevend te vinden. Het nadeel voor A.H. bleek in de praktijk bovendien beperkt. Art. 8 EVRM is dan ook niet geschonden.

Szaxon t. Hongarije, EHRM 21 maart 2023 (ontv.besl.), nr. 54421/21

Naar aanleiding van een eerdere pilotuitspraak van het EHRM in de zaak Gászo t. Hongarije heeft Hongarije nieuwe wetgeving aangenomen die het mogelijk maakt om rechtsherstel te krijgen wanneer civiele procedures onredelijk lang vertraagd zijn. Het EHRM oordeelt in overeenstemming met de bevindingen van het Comité van Ministers dat de nieuwe procedure voldoende rechtsherstel kan bieden en tot een aanvaardbaar niveau van compensatie kan leiden. Slachtoffers van redelijke-termijnoverschrijdingen moeten dit rechtsmiddel daarom uitputten voordat hun klacht bij het EHRM ontvankelijk kan worden verklaard.

Deltuva t. Litouwen, EHRM 21 maart 2023, nr. 38144/20

Deltuva is in 2019 in voorlopige hechtenis genomen in verband met een verdenking van betrokkenheid bij drugssmokkel. Gedurende de hechtenis, die ruim negen maanden duurde, mocht hij geen contact hebben met de buitenwereld. Een bezoek van zijn echtgenote en tienjarig dochtertje werd maar één keer toegestaan. Het EHRM begrijpt dat contacten met de buitenwereld – inclusief gezinsleden – een risico kunnen vormen voor beïnvloeding van het onderzoek. In dit geval is echter niet gebleken dat het contact met het kerngezin, in het bijzonder met het dochtertje, problematisch zou kunnen zijn. Art. 8 EVRM is dan ook geschonden.

Dual Prod, HvJ EU 23 maart 2023, zaak C-412/21

Aan een onderneming is in verband met verdenking van overtreding van belastingwetgeving een bestuursrechtelijke schorsing van de vergunning voor accijnsproducten opgelegd. Later is in de strafrechtelijke procedure ook zo’n schorsingsmaatregel opgelegd. De nationale rechter moet nagaan of bij de bestuursrechtelijke schorsingsmaatregel sprake is van een strafrechtelijke sanctie. Als dat zo is, is het in strijd met de onschuldpresumptie om zo’n maatregel op te leggen als de schuld nog niet vaststaat. Daarnaast kan dan sprake zijn van bis in idem. Ook als sprake is van twee ongelijksoortige sancties (bestuursrechtelijk resp. strafrechtelijk), moet echter het evenredigheidsbeginsel in acht worden genomen.

Generalstaatsanwaltschaft Bamberg (Exception au principe ne bis in idem), HvJ EU 23 maart 2023, zaak C-365/21

Art. 55 lid 1 onder b van de Schengenuitvoeringsovereenkomst maakt het mogelijk om iemand te vervolgen voor een strafbaar feit waarvoor diegene eerder in een andere lidstaat al is vervolgd, namelijk als sprake is van een kwestie die de staatsveiligheid of andere even wezenlijke belangen betreft. Het HvJ EU oordeelt dat dit een gerechtvaardigde beperking van het ne-bis-in-idem-beginsel kan zijn, mits vast komt te staan dat de betreffende strafvervolging inderdaad dergelijke belangen van de lidstaat dient.