M.A. e.a. t. Frankrijk, EHRM 25 juli 2024, nrs. 63664/19 e.a.

In Frankrijk is sinds 2016 het gebruik van seksuele dienstverlening verboden. Daartegen zijn 261 sekswerkers opgekomen, omdat het verbod naar hun mening inbreuk maakt op hun privéleven. Het wettelijk verbod is ingegeven door het legitieme doel van de bestrijding van seksuele uitbuiting en mensenhandel. Er is veel verschil van mening, nationaal en internationaal, over de beste aanpak hiervan. Het Hof kent daarom een ruime margin of appreciation toe, ook omdat hierover in het Franse parlement uitvoerig is gedebatteerd. Het ziet geen reden om af te wijken van de keuzes die de wetgever heeft gemaakt, zodat art. 8 EVRM niet is geschonden.

Meli en Swinkels Family Brewers N.V. t. Albanië, EHRM 16 juli 2024, nrs. 41373/21 en 48801/21

In twee verschillende zaken hebben een individu en een bierbrouwerij procedures gevoerd en daarbij een constitutionele klacht ingediend bij het Albanese Constitutionele Hof. In beide zaken werden de verzoeken afgewezen omdat de vereiste minimale meerderheid in de kamer niet was bereikt. Hiervoor werd geen andere motivering gegeven dan een weergave van de stemverhoudingen. Het Hof acht het vereiste van een minimale meerderheid voor het behandelen van constitutionele klachten niet onredelijk. Een nadere, inhoudelijke motivering was echter wel vereist in het licht van het recht op een eerlijk proces. Dit betekent dat art. 6 EVRM is geschonden.

Namik Yüksel t. Turkije, EHRM 27 augustus 2024, nr. 28791/10

Namik Yüksel en zijn echtgenote zijn in 2006 veroordeeld tot een gevangenisstraf. Waar de echtgenote in haar cel voor hun zoon kon zorgen, kon Namik Yüksel zijn zoon maar vier keer per maand ontmoeten. Het EHRM overweegt dat de belangen van het kind voorop moeten staan bij beslissingen over zaken als contact tussen vader en zoon. Daarbij brengt een gevangenisregime inherente beperkingen mee. In dit geval is zorgvuldig bekeken welke mate van contact redelijk kon zijn. Het Hof ziet geen reden om tot een andere conclusie te komen. Art. 8 EVRM is dan ook niet geschonden.

protectus, HvJ EU (GK) 29 juli 2024, zaak C-185/23

Een beveiligingsonderneming heeft een veiligheidscertificaat dat haar toegang geeft tot bepaalde (strikt) geheime informatie. Later wordt het certificaat ingetrokken, op basis van geheime informatie die niet wordt gedeeld. Het HvJ EU overweegt dat dergelijke intrekkingen normaliter niet binnen het toepassingsbereik van het Handvest vallen; dat is hier anders omdat het gaat om een door EU-recht bestreken veiligheidscertificaat. Art. 47 Hv verzet zich niet tegen het niet-meedelen van bepaalde vertrouwelijke informatie, maar alleen als een rechter heeft vastgesteld dat daarvoor dwingende redenen bestaan die zwaarder wegen dan het recht op een eerlijk proces en als voldoende procedurele waarborgen worden geboden.

W.R. t. Nederland, EHRM 27 augustus 2024, nr. 989/18

In 2014 werd W.R. aangehouden op verdenking van moord of doodslag op zijn ex-echtgenote. Hij legde een aantal bekennende verklaringen af en werd uiteindelijk veroordeeld wegens moord. Voor het EHRM heeft hij gesteld dat hij niet bij alle verhoren voldoende is bijgestaan door een advocaat. Het EHRM onderzoekt of hierdoor de procedure als geheel oneerlijk is geworden. Dat is niet zo, nu W.R. is gewezen op zijn zwijgrecht, hij verder is bijgestaan door een advocaat en zijn verdediging goed heeft kunnen voeren, en de bekentenissen niet het enige bewijs vormden. Daardoor is art. 6 lid 3 (c) EVRM niet geschonden.

Yasak t. Turkije, EHRM 27 augustus 2024, nr. 17389/20

Na de mislukte coup van 2015 is Yasak veroordeeld wegens lidmaatschap van en activiteiten voor de illegale en gewapende terroristische organisatie FETÖ/PDY. Hij acht dat onvoorzienbaar omdat de organisatie destijds nog niet illegaal was. Nationale rechters hebben echter geoordeeld dat de organisatie toen al bezig was met illegale activiteiten en een geheime structuur had, waarin Yasak vergaand was betrokken. Gelet daarop kon hij volgens het Hof weten dat zijn handelen strafbaar kon zijn, zodat art. 7 EVRM niet is geschonden. De gevangenisomstandigheden waarin Yasak vast zat waren weliswaar zeer slecht, maar niet zodanig dat ook art. 3 EVRM is geschonden.

Ždanoka t. Letland (nr. 2), EHRM 25 juli 2024, nr. 42221/18

Ždanoka is in 1971 actief geworden bij de Letse Communistische Partij en heeft ook na de Letse onafhankelijkheid altijd de ambitie gekoesterd om politiek actief te zijn. Door een partijverbod en een verbod op verkiesbaarheid van voormalige leden van de Communistische Partij kan zij zich echter niet verkiesbaar stellen voor het Letse parlement. Het EHRM acht dat niet onredelijk, gelet op de opvattingen en overtuigingen van Ždanoka en in het licht van de geopolitieke verhoudingen met buurland Rusland. Zeker nu Ždanoka wel politiek actief is als Europarlementariër levert het verbod geen schending op van art. 3 EP EVRM.

Tsulukidze en Rusulashvili t. Georgië, EHRM 29 augustus 2024, nrs. 44681/21 en 17256/22

Twee ontslagen werknemers hebben arbeidsrechtelijk geprocedeerd tegen hun voormalige werkgever. Tijdens de rechtszaak bleek dat de juridisch assistent van een van de rechters de dochter was van de advocaat van de werkgever. De werknemers probeerden daarop zonder succes de rechter te wraken. Het Hof wijst erop dat juridisch assistenten in Georgië veel voorbereidingswerk doen en soms ook uitspraken concipiëren. Zij moeten dus ook aan zekere onpartijdigheidseisen voldoen, maar er is geen procedure om hen van een zaak te halen. In dit geval kon betrokkenheid van de assistent een beeld van objectieve partijdigheid oproepen, in strijd met art. 6 EVRM.

Pasquinelli e.a. t. San Marino, EHRM 29 augustus 2024, nr. 24622/22

In San Marino is in 2021 het gezondheidszorgpersoneel opgeroepen om zich te laten vaccineren tegen Covid-19. Coronavaccinaties waren niet verplicht, maar personeel dat zich niet liet inenten, kon in het uiterste geval wel tijdelijk worden geschorst. Het EHRM acht deze regeling aanvaardbaar in het licht van het doel van bescherming van de volksgezondheid, onder meer nu duidelijk is dat ongevaccineerden vatbaarder waren voor coronabesmetting en het virus vervolgens gemakkelijker konden verspreiden. De regeling was bovendien niet onredelijk bezwarend, nu verschillende alternatieven beschikbaar waren, zoals werken in een functie zonder patiëntcontacten. Art. 8 EVRM is dan ook niet geschonden.