Platini t. Zwitserland, EHRM 11 februari 2020 (ontv.besl.), nr. 526/18

Voormalig vice-president Platini van de FIFA heeft naar aanleiding van een verkregen ‘salaristoeslag’ van twee miljoen Zwitserse francs een tuchtrechtelijke sanctie opgelegd gekregen van 60.000 Zwitserse francs en een schorsing van alle voetbalgerelateerde activiteiten voor een periode van vier jaar. Het Hof constateert dat de opgelegde sancties niet van strafrechtelijke aard zijn en verklaart de klacht over art. 7 EVRM niet-ontvankelijk. De sancties hebben wel inbreuk gemaakt op het privéleven van klager, maar de Zwitserse rechter heeft niet gehandeld in strijd met art. 8 EVRM door ze te bevestigen; de onderbouwing voor de hoogte daarvan was voldoende overtuigend en redelijk.

Altintaş t. Turkije, EHRM 10 maart 2020, nr. 50495/08

In een artikel dat verscheen 35 jaar nadat gijzelnemers een aantal NAVO-medewerkers hadden gegijzeld en geëxecuteerd werden de gijzelnemers afgeschilderd als ‘idolen’. Het Hof is van oordeel dat in deze publicatie sprake was van het rechtvaardigen of zelfs verheerlijken van geweld. Gelet daarop is het niet onredelijk dat de uitgever van het tijdschrift waarin het artikel verscheen strafrechtelijk is veroordeeld tot betaling van een boete. Geen schending art. 10 EVRM (vrijheid van meningsuiting).

Dyagilev t. Rusland, EHRM 10 maart 2020, nr. 49972/16

Klager heeft in verband met gewetensbezwaren een beroep gedaan op een uitzondering op de militaire dienstplicht, maar dit is niet gehonoreerd omdat de bevoegde commissie niet overtuigd was van klagers beweerde pacifisme. Het Hof overweegt dat de procedure heeft voldaan aan de nodige zorgvuldigheidvereisten. Het is dan niet aan het Hof om zijn eigen oordeel daarvoor in de plaats te stellen, tenzij de uitkomsten kennelijk willekeurig of manifest onredelijk zijn gebleken. Daarvan is in dit geval niet gebleken. Met 4 stemmen tegen 3 stelt het Hof dan ook vast dat art. 9 EVRM niet is geschonden.

Cînţa t. Roemenië, EHRM 18 februari 2020, nr. 3891/19

Een vader met een psychiatrische stoornis krijgt na een echtscheiding geen omgangsregeling met zijn kind. Het Hof oordeelt dat dit in strijd is met art. 8 EVRM omdat er onvoldoende redenen zijn gegeven om aan te kunnen nemen dat een omgangsregeling niet in het belang van het kind zou zijn. Het Hof constateert daarnaast een schending van het discriminatieverbod van art. 14 EVRM omdat de psychiatrische stoornis de doorslaggevende reden was voor de weigering van een omgangsregeling, en niet een objectieve factor zoals diens capaciteiten om goed met een kind te kunnen omgaan.

Religious Community of Jehovah’s Witnesses t. Azerbeidzjan, EHRM 20 februari 2020, nr. 52884/09

In Azerbeidzjan is het nodig om toestemming van een Comité te krijgen voor het importeren van religieuze boeken. Die toestemming is een aantal keren aan de Azerbeidzjaanse tak van de Jehova’s Getuigen geweigerd, maar de uitspraken van het Comité en van nationale rechters waren niet consistent. Het Hof betwijfelt of de beslissingen op basis van de wet voldoende voorzienbaar waren, maar concludeert vooral ten gronde dat sprake is van een schending van de vrijheid van meningsuiting omdat er onvoldoende relevante redenen zijn gegeven voor een importverbod.

A.S.N. e.a. t. Nederland, EHRM 25 februari 2020, nrs. 68377/17 en 530/18

Twee Sikh-families zijn vanuit Afghanistan naar Nederland gevlucht. Hun asielverzoeken zijn afgewezen vanwege de ongeloofwaardigheid van hun relaas over eerder geweldgebruik in Afghanistan en klagers dreigen nu te worden uitgezet naar Afghanistan. Het Hof oordeelt dat de Sikhs in Afghanistan weliswaar een kwetsbare positie hebben, maar dat die niet zodanig is dat uitzetting van Sikhs helemaal niet mogelijk is. In het onderhavige geval zijn bovendien de risico’s primair van humanitaire aard. Uitzetting levert dan ook geen concreet risico van een art. 3 EVRM-schending op. Drie dissenters (Lemmens, Vehabovic en Schukking) vinden dat het Nederlandse onderzoek onvoldoende zorgvuldig was, omdat de beleidsregels te weinig ruimte lieten voor het laten meewegen van individuele risico’s.

Khadija Ismayilova t. Azerbeidzjan (nr. 2), EHRM 27 februari 2020, nr. 30778/15

Klaagster is een Azerbeidzjaanse onderzoeksjournalist en activist. In 2014 is zij gearresteerd op verdenking van uitlokking van een poging tot zelfmoord door een oud-collega; later is zij beschuldigd van andere vergrijpen. Volgens het Hof bestond er geen redelijke verdenking tegen klaagster, zodat het voorarrest in strijd was met art. 5 lid 1 EVRM. Daarnaast hebben publieke verklaringen van de openbaar aanklager de onschuldpresumptie van art. 6 lid 2 EVRM geschonden. De willekeurige arrestatie en het misbruik van strafprocesrecht maken onderdeel uit van een patroon van politieke vervolgingen. Ook art. 18 EVRM is in deze zaak daarom geschonden.