Astruc t. Frankrijk, EHRM 15 april 2020 (ontv.), nr. 5499/15

Een klager heeft tijdens zijn voorarrest veel goederen de gevangenis binnen weten te smokkelen. Om te kunnen achterhalen hoe hij dat deed is hij tijdelijk in isolatie geplaatst. Bezwaren van klager daartegen zijn ongegrond verklaard. Gelet op de doelstelling van de isolatie, de goede gezondheid van klager en de geboden procedurele waarborgen, is het Hof van oordeel dat artikel 3 EVRM niet is geschonden. De zaak is niet-ontvankelijk wegens kennelijke ongegrondheid van de klacht.

Mraović t. Kroatië, EHRM 14 mei 2020, nr. 30373/13

Klager is strafrechtelijk vervolgd op verdenking van verkrachting. De zittingen vonden achter gesloten deuren plaats, ook al had het slachtoffer zelf de media opgezocht en een aantal interviews gegeven. Het Hof is van oordeel dat de nationale rechter redelijkerwijs kon oordelen dat een besloten zitting nodig was om de rechten van het slachtoffer te beschermen. Dat wordt niet anders door de media-interviews omdat het slachtoffer daarbij zelf kan bepalen welke informatie zij wil geven, terwijl dat tijdens een zitting niet mogelijk is. Daardoor is er geen schending van artikel 6 EVRM.

Sudita Keita t. Hongarije, EHRM 12 mei 2020, nr. 42321/15

Klager, Somalisch-Nigeriaans van afkomst, is in 2002 in Hongarije gearriveerd. Zijn asielverzoek werd afgewezen, maar hij kon niet worden teruggestuurd naar Somalië vanwege de burgeroorlog daar; Nigeria weigerde zijn nationaliteit te erkennen. Sindsdien heeft hij vrijwel onafgebroken zonder erkende verblijfsstatus in Hongarije verbleven, waardoor hij geen toegang had tot basale voorzieningen. Pas in 2017 werd hij als stateloos geregistreerd en kreeg hij deze toegang wel. Het Hof ziet in de gang van zaken een schending van het door artikel 8 EVRM beschermde recht op respect voor het privéleven van klager.

Hirtu e.a. t. Frankrijk, EHRM 14 mei 2020, nr. 24720/13

Klagers zijn Roma die illegaal op een stuk grond leefden bij La Courneuve in Frankrijk. Zij zijn daar op zeker moment uitgezet en ze stellen voor het EHRM dat deze uitzetting in strijd was met artikel 8 EVRM. Het EHRM stelt hen in het gelijk, nu de gevolgde procedure rondom de uitzetting op een aantal punten beperkte waarborgen bood, in het bijzonder doordat er geen voorafgaande rechterlijke proportionaliteitstoets mogelijk was. Door de beperkte rechtsbeschermingsmogelijkheden stelt het Hof eveneens een schending vast van artikel 13 EVRM.

Korostelev t. Rusland, EHRM 12 mei 2020, nr. 29290/10

Klager zit als praktiserend Moslim in een eenpersoonscel in de gevangenis. Hij bidt – zeker tijdens de Ramadan – vijfmaal per dag; ook ’s nachts. Nadat uit camerabeelden was gebleken dat hij ’s nachts uit bed was gekomen om te bidden, kreeg hij een officiële reprimande: in de gevangenis gold als regel dat gevangenen tussen 22:00u-6:00u moesten slapen. Het Hof ziet hierin een schending van de godsdienstvrijheid (art. 9 EVRM) vanwege de overmatig formalistische manier waarop de regel werd gehandhaafd, zonder dat een proportionaliteitsbeoordeling plaatsvond waarbij rekening werd gehouden met het feit dat klager voor niemand overlast veroorzaakte.

Rodina t. Letland, EHRM 14 mei 2020, nrs. 48534/10 en 19532/15

In een krant en tijdens een televisie-uitzending is uitvoerig gerapporteerd over een familiekwestie waarbij klaagster betrokken was. Klaagster had geen toestemming gegeven voor de publicaties en had uitdrukkelijk bezwaar gemaakt tegen het vermelden van haar naam en foto. Volgens het Hof betroffen de publicaties een pure privékwestie en was klaagster geen publiek persoon. Daarnaast hebben de journalisten zich niet gedragen conform de regels voor verantwoordelijke journalistiek. De nationale rechters hebben volgens het Hof in strijd met artikel 8 EVRM de reputatie en het privéleven van klaagster onvoldoende beschermd door de journalisten in de aangespannen rechtszaken in het gelijk te stellen.

Commissie t. Polen, HvJ EU (GK) 8 april 2020, zaak C 791/19 R

Het Hof besluit tot oplegging van voorlopige maatregelen in de inbreukprocedure tegen Polen. Concreet gaat het om de toepassing van de bepalingen over de bevoegdheden van de tuchtkamer. Verder oordeelt het Hof dat tot aan de uitspraak van het eindarrest bij de tuchtkamer aanhangige zaken niet kunnen worden toegewezen aan een rechtsprekende formatie die niet voldoet aan de vereisten van onafhankelijkheid.

Ignatencu en de Roemeense Communistische Partij (PCR) t. Roemenië, EHRM 5 mei 2020, nr. 78635/13

In 2012 hebben klagers geprobeerd de ontbonden Roemeense Communistische Partij (PCR) – die tussen 1947 en 1989 in Roemenië een totalitair bewind voerde – nieuw leven in te blazen. Poging tot registratie van de partij mislukte. Volgens het Hof waren er voldoende en relevante redenen om registratie van de partij te weigeren, vooral in verband met het traumatische verleden van Roemenië en vanwege het feit dat klagers zich niet hebben gedistantieerd van de voormalige PCR. Niet-registratie is dan ook verenigbaar met art. 11 EVRM.

M.N. e.a. t. België, EHRM (GK) 5 maart 2020 (ontv.), nr. 3599/18

Klagers zijn Syrische vluchtelingen die in 2016 bij de Belgische ambassade in Libanon vergeefs hebben geprobeerd een humanitair visum voor België te verkrijgen. Hoewel Belgische rechters de staat een verplichting hebben opgelegd om te voorzien in ‘laissez-passers’, heeft de staat hieraan geen gevolg gegeven. Het Hof oordeelt dat deze kwestie gelet op art. 1 EVRM buiten de rechtsmacht van België en daarmee van het Hof valt. Het enkele feit dat er in een staat is geprocedeerd over de toegang tot die staat, schept niet een zodanige band met de staat dat daaruit effectieve rechtsmacht voortvloeit