Albert e.a. t. Hongarije, EHRM (GK) 7 juli 2020, nr. 5294/14

Een groep individuele aandeelhouders van twee Hongaarse banken, die gemiddeld per persoon zo’n 0,015% van de aandelen houden, wil opkomen tegen wetgeving waardoor de banken gedwongen zijn geweest om te integreren in een coöperatie en waardoor er een nieuw systeem van toezicht is ontstaan. Het Hof overweegt echter dat deze wetgeving niet zozeer de individuele aandeelhouders raakte, maar de banken als zodanig. Ook ziet het Hof geen overtuigende reden waarom niet de banken zelf een klacht bij het EHRM konden indienen. Gelet daarop verklaart het de klacht niet-ontvankelijk omdat de aandeelhouders zich geen slachtoffers van een vermeende EVRM-schending kunnen noemen.

Bagirov t. Azerbeidzjan, EHRM 25 juni 2020, nrs. 81024/12 en 28198/15

Klager is een in mensenrechten gespecialiseerde advocaat die tot tweemaal toe tuchtrechtelijk is gestraft voor kritische uitingen die hij heeft gedaan in de rechtszaal en bij de verdediging van een cliënt. De tweede keer is hij uit de balie is gezet. Het EHRM oordeelt dat in beide gevallen sprake was van een schending van de door art. 10 EVRM beschermde meningsuiting. Daarnaast is door het royement art. 8 EVRM geschonden, vanwege de grote repercussies voor het persoonlijk leven van klager en het ontbreken van goede redenen voor deze maatregel.

Bulgakov t. Rusland, EHRM 23 juni 2020, nr. 20159/15

Klager onderhoudt een website waarop in 2012 verboden inhoud is aangetroffen. Zonder dat klager daarvan wist, heeft een rechter vervolgens bevolen dat de toegang tot het IP-adres van de website moest worden geblokkeerd. Het Hof overweegt dat het hierbij gaat om een extreme maatregel, die vergelijkbaar is met het blokkeren van een volledig televisiestation, terwijl slechts één stukje van de website illegale informatie bevatte. Een dergelijke vergaande blokkeringsmaatregel was volgens het Hof op basis van de Russische wetgeving niet voorzienbaar en de wetgeving bood ook onvoldoende waarborgen tegen willekeur. Daardoor is art. 10 EVRM geschonden.

Boljević t. Servië, EHRM 16 juni 2020, nr. 47443/14

In 1971, toen klager twee jaar oud was, oordeelde een rechtbank dat A niet zijn biologische vader was. Klager ontdekte pas dertig jaar later, na overlijden van A, dat daarover ooit twijfel had bestaan. Hij wilde de procedure heropenen om A’s vaderschap alsnog via een DNA-test definitief te laten vaststellen, maar heropening was maar tot vijf jaar na de definitieve uitspraak mogelijk. Het Hof oordeelt dat door het vasthouden aan de procedurele regels het zwaarwegende belang van klager bij kennis over zijn afkomst is geschonden, zonder dat daar een ander belang dan het algemene rechtszekerheidsbelang tegenover stond. Schending art. 8 EVRM.

Europese Commissie t. Hongarije, HvJ EU 18 juni 2020, zaak C-78/18

De Europese Commissie is een inbreukprocedure tegen Hongarije gestart in verband met de daar geldende wetgeving die registratie-, kennisgevings- en bekendmakingsverplichtingen oplegt aan stichtingen en verenigingen die direct of indirect buitenlandse steun ontvangen die boven een drempelverdrag uitgaat. Het HvJ acht deze wetgeving stigmatiserend en belemmerend voor het vrije kapitaalverkeer (art. 63 VWEU), zonder dat daar een overtuigende rechtvaardiging voor bestaat. Daarnaast ziet het in de wet schendingen van de verenigingsvrijheid (art. 12 Hv), het recht op privacy (art. 7 Hv) en het recht op persoonsgegevensbescherming (art. 8 lid 1 Hv).

Ghoumid e.a. t. Frankrijk, EHRM 25 juni 2020, nr. 52273/16

Klagers hadden een dubbele nationaliteit. Geruime tijd nadat zij in 2007 zijn veroordeeld wegens voorbereidingshandelingen voor een terroristische aanslag is hen de Franse nationaliteit ontnomen, nu Frankrijk na de aanslagen in 2015 zich strenger wilde tonen naar terrorismeveroordeelden toe. Het Hof acht deze maatregel niet onredelijk en daarmee niet in strijd met het recht op respect voor het privéleven (art. 8 EVRM). Evenmin ziet het de maatregel tot ontneming van de nationaliteit als een strafrechtelijke sanctie, zodat ook geen sprake was van dubbele bestraffing voor hetzelfde feit.

Kasmi t. Albanië, EHRM 23 juni 2020, nr. 1175/06

Na de beëindiging van het communistische regime in Albanië werden huizen die eerder in private eigendom waren en onder het communistische regime waren genationaliseerd, gerestitueerd aan de eigenaars, maar met de verplichting om bestaande huurovereenkomsten te respecteren. Klager kon daardoor dertien jaar lang geen bezit nemen van zijn eigen huis, terwijl hij ook de (lage) huur niet kon verhogen en er geen juridische mogelijkheden tot eerdere uitzetting van de huurders bestonden. Het Hof stelt vast dat dit heeft geleid tot grote onzekerheid en een disproportionele en excessieve last; schending art. 1 EP EVRM.