Vlahović t. Montenegro, EHRM 22 februari 2024, nr. 62444/10

In 2005 heeft M.D. illegaal riolering en verharding laten aanbrengen bij een stuk grond waarvan hij mede-eigenaar is. Een rechter heeft verwijdering bevolen, maar dat bevel is nog niet nagekomen, ook doordat M.D. zijn eigendomsdeel tussentijds aan de gemeente heeft verkocht. De gemeente is wel een onteigeningsprocedure gestart, maar die duurt nog steeds voort. Het EHRM heeft er geen vertrouwen in dat Montenegro beloftes over snelle tenuitvoerlegging na gaat komen en wijst een eenzijdige verklaring af. Onder art. 46 EVRM legt het Hof specifieke verplichtingen op om de schendingen van art. 1 EP en art. 6 EVRM alsnog te remediëren.

X t. Griekenland, EHRM 13 februari 2024, nr. 38588/21

X is beweerdelijk in 2019 verkracht door een barman tijdens haar vakantie in Griekenland. De barman is vervolgd, maar de vervolgingsautoriteiten konden uiteindelijk geen bewijs vinden van verkrachting. Het Hof oordeelt dat erg onzorgvuldig is omgesprongen met de aangifte van X en met de psychologische aspecten die daarbij een rol kunnen spelen. Ook haar rechten als slachtoffer van gendergerelateerd geweld zijn onvoldoende gerespecteerd. Gelet daarop oordeelt het Hof dat art. 3 en 8 EVRM zijn geschonden.

Diaconeasa t. Roemenië, EHRM 20 februari 2024, nr. 53162/21

Door een beroerte is klaagster ernstig lichamelijk gehandicapt geraakt; zij kon niet meer goed voor zichzelf zorgen, praten en bewegen. Aanvankelijk hadden de nationale autoriteiten haar daarom persoonlijke assistentie toegekend. Dit besluit werd in 2017 gewijzigd na een herbeoordeling van haar situatie. Het Hof benadrukt dat, mede gelet op het VN-Gehandicaptenverdrag, mensen met een handicap zo goed mogelijk in staat moeten worden gesteld autonoom te leven. Nu bij de herbeoordeling onvoldoende rekening is gehouden met klaagsters zorg- en assistentiebehoefte, zijn haar autonomie en waardigheid aangetast. Daardoor is ongerechtvaardigd inbreuk gemaakt op haar privéleven, in strijd met art. 8 EVRM.

Agentsia „Patna infrastruktura” (Financement européen d’infrastructures routières), HvJ EU 30 januari 2024, zaak C-471/22,

Vanwege fouten in een nationale aanbestedingsprocedure door het Bulgaarse agentschap voor wegeninfrastructuur (API) heeft de Europese Commissie het onderliggende operationele programma nietig verklaard. Daarop is jegens het API een financiële correctiemaatregel getroffen. Het HvJ EU overweegt dat art. 41 Hv in dit soort gevallen een autonome administratieve procedure vergt waarin de betrokkene zijn opmerkingen naar behoren en daadwerkelijk kenbaar heeft kunnen maken. Binding van de nationale rechter aan het besluit van de Europese Commissie is niet in strijd met art. 47 Hv, omdat de rechter bij twijfel over de geldigheid altijd prejudiciële vragen kan voorleggen aan het HvJ EU.

Akhmedniabiyev en Kamalov t. Rusland, EHRM 30 januari 2024, nrs. 34358/16 en 58535/16

Twee mensen zijn in Dagestan doodgeschoten nadat er eerder flyers met bedreigingen jegens journalisten en mensenrechtenactivisten waren verspreid. Voor journalist Akhmedniabiyev geldt dat hij eerder is beschoten, waardoor er bij de autoriteiten kennis kon bestaan van een reële en onmiddellijke bedreiging van zijn leven. Toch hebben zij geen maatregelen getroffen, ondanks het feit dat journalisten extra bescherming moeten krijgen. Dit is in strijd met art. 2 EVRM. Voor Kamalov gold dat er geen aanwijzingen waren dat zijn leven op dezelfde manier werd bedreigd, zodat in zijn geval geen schending van art. 2 EVRM kan worden aangenomen.

Auray e.a. t. Frankrijk, EHRM 8 februari 2024, nr. 1162/22

In 2010 vond in Lyon een reeks demonstraties plaats die steeds ontaardden in geweld. Om te voorkomen dat relschoppers zich bij de demonstranten zouden voegen, hield de politie op een bepaalde dag alle toestromende mensen vast op een plein (‘kettling’). Verschillende mensen mochten uiteindelijk aan de demonstratie deelnemen en de maatregel werd na een aantal uren opgeheven. Van vrijheidsbeneming was volgens het EHRM geen sprake, maar wel van een beperking van de bewegingsvrijheid en van het demonstratierecht. Omdat geen nauw omschreven regels bestaan voor kettlingmaatregelen is niet voldaan aan het legaliteitsvereiste, in strijd met art. 2 P4 en 11 EVRM.