Terna t. Italië, EHRM 14 januari 2021, nr. 21052/18

Een grootmoeder is belast met de zorg voor een kleinkind, maar is volgens de kinderbeschermingsautoriteiten niet geschikt voor deze taak. Het kind wordt daarom in een tehuis geplaatst. Om verschillende redenen, maar onder meer verwijzend naar een rapport waarin aandacht wordt besteed aan de stelling van de voogd dat er een risico zou zijn van kinderontvoering door de Roma-familie van het kind, wordt bezoek tussen de grootmoeder en het kleinkind onmogelijk gemaakt. Het EHRM oordeelt dat Italië daarmee de positieve verplichtingen onder art. 8 EVRM niet voldoende is nagekomen, maar ziet in de motivering geen discriminatie op grond van afkomst.

Khan t. Denemarken, EHRM 12 januari 2021, nr. 26957/19

Een in Denemarken geboren Pakistaan heeft in Denemarken een lang strafblad opgebouwd. Als hij vervolgd wordt vanwege een relatief licht vergrijp is de maat voor de strafrechters vol: zij leggen hem niet alleen een gevangenisstraf en boete op, maar ook een uitzettingsbevel met een inreisverbod voor zes jaar. Het EHRM acht het niet onredelijk dat bij het opleggen van het uitzettingsbevel naar de hele strafrechtelijke geschiedenis is gekeken. Ook is voldoende rekening gehouden met het feit dat klager zijn hele leven in Denemarken heeft gewoond. Daarom is er geen schending van art. 8 EVRM (recht op respect voor het privéleven).

L.B. t. Hongarije, EHRM 12 januari 2021, nr. 36345/16

Omdat klager een aanzienlijke achterstand heeft opgebouwd bij zijn belastingbetalingen heeft de Hongaarse belastingdienst zijn naam, adres, belastingnummer en het precieze bedrag van de betalingsachterstand op zijn website gezet; later is hij ook toegevoegd aan een lijst met ‘grote belastingontwijkers’. Hoewel het EHRM erkent dat het hier gaat om een aanzienlijke inbreuk op klagers informationele privacy, acht het het beleid van de belastingdienst redelijk met het oog op algemene economische belangen en de informatievoorziening aan derden. Ook gaat de mate van informatievoorziening volgens het EHRM niet verder dan noodzakelijk. Art. 8 EVRM is dan ook niet geschonden.

Mihail Mihăilescu t. Roemenië, EHRM 12 januari 2021, nr. 3795/15

Klager heeft een strafklacht ingediend tegen zijn ex-schoonmoeder, maar de openbare aanklager heeft geweigerd om de zaak voor de strafrechter te brengen wegens gebrek aan bewijs. Dit oordeel is in een strafrechtelijke voorprocedure door een onderzoeksrechter bevestigd, zonder dat de partijen zijn gehoord. Volgens klager is dit in strijd met art. 6 EVRM, zeker omdat het oordeel gevolgen zou kunnen hebben voor een civiele schadeclaim. Het EHRM oordeelt echter dat in de gegeven omstandigheden geen van de partijen op achterstand is komen te staan en dat de invloed op het civiele proces beperkt zal blijven. Geen schending art. 6 EVRM.

Ryser t. Zwitserland, EHRM 12 januari 2021, nr. 23040/13

Klager is om medische redenen ongeschikt bevonden voor militaire dienstplicht in Zwitserland. In 2010 is hem wel een verplichting opgelegd om een belasting te betalen wegens de uitzondering van de militaire dienstplicht. Het Hof merkt op dat het al eerder, in de zaak Glor t. Zwitserland , heeft geoordeeld dat deze belastingregeling discriminatoir is. Aangezien de onderhavige zaak vergelijkbaar is met deze eerdere kwestie, komt het ook nu tot de conclusie dat art. 8 jo. 14 EVRM is geschonden.

Svilengaćanin e.a. t. Servië, EHRM 12 januari 2021, nr. 50104/10 en 9 andere

Naar aanleiding van fouten bij het vaststellen van de salarissen van militairen zijn zo’n 21.000 schadeclaims ingediend. Bij de beoordeling daarvan is inconsistente rechtspraak ontstaan. In 2005 heeft de Hoge Raad een advies aan lagere rechters gegeven over de manier waarop ze met de zaken moesten omgaan. Die advisering werd voorafgegaan door een bijeenkomst tussen de Hoge Raad en het ministerie van defensie. Gelet op de aard van de bijeenkomst en de overige waarborgen voor onpartijdigheid is het Hof van oordeel dat de bijeenkomst niet heeft betekent dat de objectieve onpartijdigheid in de zin van art. 6 EVRM is geschonden.

Gheorghe-Florin Popescu t. Roemenië, EHRM 12 januari 2021, nr. 79671/13

Een journalist heeft in een serie van vijf blogposts scherp verwoorde kritiek geleverd op redacteur L.B. De laatste heeft een smaadprocedure gestart en heeft daarbij een schadevergoeding wegens reputatieschade ontvangen. Het EHRM oordeelt dat de nationale rechters daarbij ten onrechte alleen hebben gekeken naar de geleden reputatieschade, en niet naar andere criteria die zij volgens de EHRM-rechtspraak in hun oordeel hadden moeten betrekken, zoals de vraag of L.B. als een publiek figuur kon worden aangemerkt en de vraag naar het verspreidingsbereik van de blogposts. Daardoor is art. 10 EVRM geschonden.

Selahattin Demirtaş t. Turkije (nr. 2), EHRM (GK) 22 december 2020, nr. 14305/17

In 2016 is in Turkije een grondwetswijziging aangenomen waardoor de parlementaire immuniteit werd ontnomen aan een aantal oppositiepolitici. Gebruikmakend daarvan is oppositieleider Demirtas in voorlopige hechtenis genomen; hij zou uitspraken hebben gedaan die blijk gaven van banden met een gewapende terroristische groepering. De Grote Kamer oordeelt dat voor deze verdenking geen redelijke basis bestond en dat het voorarrest in strijd was met art. 5 EVRM. Bovendien ging het hier om een onvoorzienbare beperking van de uitingsvrijheid en een aantasting van de kern van het kiesrecht. Met het voorarrest heeft Turkije bovendien misbruik gemaakt van zijn beperkingsbevoegdheden (art. 18 EVRM).

AsDAC t. Moldavië, EHRM 8 december 2020, nr. 47384/08

Bij het slaan van herdenkingsmunten is gebruik gemaakt van een ontwerp waarvan het auteursrecht berustte bij L.C. en O.C.; zij hadden het beheer van hun rechten opgedragen aan AsDAC. Bij het gebruik van het ontwerp is geen expliciete toestemming gevraagd aan de makers of AsDAC en evenmin is een vergoeding betaald. Het EHRM is van oordeel dat in dit geval sprake is geweest van ontneming van eigendom waarvoor geen wettelijke grondslag bestond en die bovendien disproportioneel was. Strijd met art. 1 EP EVRM.