Europees Hof voor de Rechten van de Mens, 17 december 2019, nr. 60371/15

Klaagsters kind, X, is in een pleeggezin geplaatst omdat klaagster niet goed in staat zou zijn om voor het kind te zorgen. Daarnaast is een heel restrictief bezoekregime opgelegd omdat X negatief op klaagster zou reageren. Het Hof constateert dat de Noorse rechter de maatregelen heeft gebaseerd op een al te onevenwichtige en smalle feitelijke basis en stelt een schending vast van het recht op respect voor het gezinsleven van art. 8 EVRM.

Europees Hof voor de Rechten van de Mens 12 november 2019 (ontv.), nr. 23038/19, ECLI:CE:ECHR:2019:1112DEC002303819 (Mits (President), Potocki, Hüseynov)

De moeder van een overleden kind heeft geen eigen belang bij de wens van het kind om zijn sperma te kunnen gebruiken om na overlijden alsnog nageslacht voort te brengen. Het gaat hier om een niet-overdraagbaar recht dat de moeder niet voor het EHRM kan vertegenwoordigen. Evenmin is er een door het EVRM beschermd recht om genetisch grootouder te worden.

Europees Hof voor de Rechten van de Mens 26 november 2019, nr. 29088/08, ECLI:CE:ECHR:2019:1126JUD002908808 (Pinto de Albuquerque (President), Keller, Elósegui)

Aan de klager, een oppositieleider, is een boete van 14.000 euro opgelegd omdat hij in een radio-interview de burgemeester zou hebben besmaad. Het Hof oordeelt dat er geen dwingende maatschappelijke noodzaak was voor het opleggen van een zo hoge boete en dat er – in het licht van de zeer smalle margin of appreciation in dit soort zaken – ook geen voldoende rechtvaardiging is gegeven voor de veroordeling wegens smaad.

Europees Hof voor de Rechten van de Mens 29 oktober 2019, nr. 67068/11, ECLI:CE:ECHR:2019:1029JUD006706811 (Kjølbro (President), Vehabović, Lubarda, Ranzoni, Schukking, Paczolay, judges, Jočienė)

In een complexe procedure rondom ouderlijke macht en omgangsregelingen hebben de Litouwse autoriteiten de nodige zorgvuldigheid en snelheid in acht genomen en hebben zij het gezinsleven tussen klaagster en haar dochter voldoende beschermd. Ook hebben zij voldoende gedaan om de omgangsregeling ten uitvoer te leggen, ondanks ernstige obstructie door een van de partijen. Geen schending art. 8 EVRM.

Europees Hof voor de Rechten van de Mens 8 oktober 2019, nr. 15428/16

De afwijzing van een verzoek om een nieuwsitem te maken over de activiteiten van een non-gouvernementele organisatie bij een asielzoekerscentrum is in strijd met het recht op vrije informatiegaring dat wordt beschermd door art. 10 EVRM.

Europees Hof voor de Rechten van de Mens 21 november 2019, nr. 55846/15, ECLI:CE:ECHR:2019:1121JUD005584615 (Turković (President), Wojtyczek, Sicilianos, Harutyunyan, Pastor Vilanova, Koskelo, Ilievski)

Naar aanleiding van een eerdere uitspraak van het EHRM heeft Griekenland een nieuw rechtsmiddel geïntroduceerd voor schadevergoeding bij te lange duur van strafzaken. Het Hof constateert dat dit rechtsmiddel niet van toepassing is als een strafvervolging zonder rechterlijke uitspraak is beëindigd. De klaagster hoefde dit instrument dus ook niet uit te putten onder art. 35 lid 1 en het Hof oordeelt ten gronde dat art. 6 EVRM is geschonden door de te lange duur van de procedure.

Europees Hof voor de Rechten van de Mens 19 november 2019, nrs. 75734/12 en 2 andere, ECLI:CE:ECHR:2019:1119JUD007573412 (Lemmens (President), Serghides, Yudkivska, Pinto de Albuquerque, Keller, Dedov, Poláčková)

Bij het voorarrest en de berechting van twee organisatoren van een politieke rally in 2012 op het Bolotnayaplein zijn volgens het Hof diverse EVRM-schendingen begaan. In het bijzonder is te weinig onderzoek gedaan naar de kidnapping van eerste klager in Oekraïne, was diens voorarrest onrechtmatig, was de procedure jegens beide klagers onzorgvuldig, en is het demonstratierecht van tweede klager geschonden. Aangezien eerste klager actief betrokken was bij het ontsporen van de rally en het geweld daarbij, is art. 11 EVRM niet op hem van toepassing.

Europees Hof van de Rechten van de Mens 12 november 2019, nr. 44457/11, ECLI:CE:ECHR:2019:1112JUD004445711

Een deel van de veestapel van klager is geslacht in verband met de veeziekte brucellose. Klager heeft hiervoor geen schadevergoeding ontvangen omdat hij zelf een aantal overtredingen had begaan die tot de uitbraak van de ziekte hadden of konden hebben geleid. Het Hof is van oordeel dat klager hierdoor geen individuele en excessieve last is opgelegd in de zin van art. 1 EP EVRM beschermde eigendomsrecht.

Hof van Justitie van de Europese Unie (GK) 5 november 2019, gev. zaken C‑663/17 P, C‑665/17 P en C‑669/17 P, ECLI:EU:C:2019:923 (Lenaerts (President), Silva de Lapuerta, Prechal, Vilaras, Safjan, Rodin, Bay Larsen, von Danwitz, Toader, Vajda, Biltgen, Jürimäe, Lycourgos)

Het besluit tot intrekking van de vergunning van een kredietinstelling om financiële diensten te verlenen heeft geleid tot een liquidatieprocedure. Daarbij zijn de volmachten tot het voeren van procedures tegen het intrekkingsbesluit overgedragen aan een vereffenaar. Het HvJ oordeelt dat die overdracht de kredietinstelling niet de bevoegdheid ontneemt om zelf beroep in te stellen tegen het intrekkingsbesluit, dit in het licht van het recht op toegang tot een effectief rechtsmiddel. De aandeelhouders van de kredietinstelling worden volgens het HvJ onvoldoende rechtstreeks geraakt door het intrekkingsbesluit; zij kunnen daartegen dan ook niet opkomen.

Hof van Justitie van de Europese Unie (GK) 19 november 2019, gev. zaken C-609/17 en C-610/17, ECLI:EU:C:2019:981

Bij minimumharmonisatie geldt dat wanneer lidstaten vrijwillig uitstijgen boven het in een richtlijn vereiste minimumniveau, het EU-recht en dus ook het Hv EU niet van toepassing zijn.