Malagić t. Kroatië, EHRM 17 november 2022, nr. 29417/17

Naar aanleiding van klachten over huiselijk geweld door N.M. zijn verschillende maatregelen tegen N.M. getroffen. Zo mocht hij zich niet binnen een afstand van 50 meter van zijn ex begeven. Toen deze maatregelen zo’n 3,5 jaar van kracht zijn geweest, zijn ze opgeheven, met de motivering dat N.M. ze steeds goed had nageleefd. De ex kon daartegen geen beroep instellen. Het EHRM had graag een sterkere motivering gezien, maar acht het besluit niet onredelijk of kennelijk disproportioneel. De Conventie van Istanboel kent geen beroepsrecht aan het slachtoffer toe in dit soort gevallen. Art. 8 EVRM is dan ook niet geschonden.

Marcinkevičius t. Litouwen, EHRM 15 november 2022, nr. 24919/20

In een interview heeft een oprichter van een grote Baltische onderneming verschillende beschuldigingen geuit jegens de mede-oprichter en rijkste persoon in Litouwen: N.N. Dit heeft uiteindelijk geleid tot een verplichting tot intrekking van het interview, omdat daarin feitelijk onjuiste informatie zou zijn gegeven. Het Hof overweegt dat de nationale rechters een goede toetsing hebben uitgevoerd, maar een cruciale zin onvoldoende in zijn context hebben gelezen en die onterecht als feitelijk hebben aangemerkt. Zeker nu het ging om een bijdrage aan een publiek debat en N.N. een publiek figuur was, vormde de intrekkingsverplichting een schending van art. 10 EVRM.

Marina Aucanada Group S.L. t. Spanje, EHRM 8 november 2022, nr. 7567/19

De Marina Aucanada Group heeft succesvol deelgenomen aan een aanbestedingsprocedure. Door een geschil tussen de bevoegde havenautoriteit en de gemeenteraad is de procedure later echter vernietigd. Volgens de onderneming heeft zij onvoldoende mogelijkheden gehad om kennis te nemen van en te interveniëren in die bestuursrechtelijke procedure. Het Hof oordeelt echter dat de rechter niet kon weten dat de onderneming belanghebbend was. Het plaatsen van een algemene aankondiging – zoals hier was gebeurd – is dan voldoende; het is een eigen verantwoordelijkheid van de onderneming om dergelijke aankondigingen in de gaten te houden. Geen schending art. 6 lid 1 EVRM.

Mas Gavarro t. Spanje, EHRM 18 oktober 2022 (ontv.besl.), nr. 26111/15

In de Spaanse krant El Mundo verscheen in 2012 een artikel waarin het toenmalige hoofd van de regering van Catalonië werd beschuldigd van het hebben van buitenlandse bankrekeningen om steekpenningen te kunnen incasseren. Het regeringshoofd deed aangifte van laster, maar de zaak is geseponeerd. Het EHRM verklaart zijn klacht over onvoldoende reputatiebescherming kennelijk ongegrond. Het is niet onredelijk dat Spanje alleen ernstige vormen van smaad en laster strafbaar stelt. Bovendien had het regeringshoofd ook mogelijkheden gehad om via de civiele rechter een procedure tegen de krant te voeren.

Moraru t. Roemenië, EHRM 8 november 2022, nr. 64480/19

In Roemenië moeten kandidaten voor een opleidingsplaats tot militaire arts aan dezelfde eisen voor lichaamslengte en -gewicht voldoen als andere militairen. Het EHRM acht dat niet redelijk, nu niet is gebleken dat de eis dat ze een volledige legeruitrusting kunnen meedragen in dezelfde mate aan legerartsen als aan andere militairen moet kunnen worden gesteld. De nationale rechter heeft zich bovendien te weinig aangetrokken van het feit dat het HvJ EU in Kalliri ook al oordeelde dat de eisen tot ongerechtvaardigd indirect onderscheid naar geslacht leidde. Art. 2 EP en 14 EVRM zijn dan ook geschonden.

Nikolay Kostadinov t. Bulgarije, EHRM 8 november 2022, nr. 21743/15

Kostadinov en zijn zus hadden een onderneming, maar die werd op een frauduleuze manier door D.A. doorverkocht aan een derde partij. D.A. is veroordeeld en Kostadinov heeft daarop geprobeerd zijn onderneming terug te krijgen, maar daarin is hij niet geslaagd. Het EHRM oordeelt dat de nationale rechters te weinig hebben gedaan om de eigendomsrechtelijke belangen van Kostadinov te erkennen en te beschermen. De staat heeft daarmee zijn positiefrechtelijke verplichtingen onder art. 1 EP EVRM geschonden.

Rimšěvičs t. Letland, EHRM 10 november 2022, nr. 56425/18

De voormalig president van de Letse Centrale Bank (die ook deel uitmaakt van de Bestuursraad van de ECB) is in 2019 aangehouden en gedurende 46 uur vastgehouden op verdenking van betrokkenheid bij corruptie. Het EHRM oordeelt dat de aanhouding conform de regels is verlopen en dat er sprake was van een redelijke verdenking van een strafbaar feit; art. 5 lid 1 (c) EVRM is dan ook niet geschonden. De duur van het vasthouden was verder niet zodanig dat er toegang moest worden geboden tot een rechter in de zin van art. 5 lid 3 EVRM.

Saure t. Duitsland, EHRM 8 november 2022, nr. 8819/16

Een journalist heeft geprobeerd toegang te krijgen tot informatie van de Duitse buitenlandse veiligheidsdienst over een voormalig president van Sleeswijk-Holstein. Hij heeft die toegang maar gedeeltelijk gekregen. Volgens de regering heeft hij het Hof misleid door te verzwijgen dat hij wel degelijk toegang heeft gekregen, maar het Hof neemt geen misbruik van procesrecht aan. Het oordeelt verder dat staten een ruime margin of appreciation hebben bij kwesties van nationale veiligheid. De journalist heeft kunnen procederen over de weigering, maar heeft daarbij onvoldoende aangetoond dat hij ook tot het fysieke dossier toegang zou moeten krijgen. Art. 10 EVRM is niet geschonden.

The Karibu Foundation t. Noorwegen, EHRM 10 november 2022, nr. 2317/20

In de zaak Lindheim heeft het EHRM in 2012 vastgesteld dat de Noorse wetgeving voor het berekenen van de pachtbedragen in strijd was met het eigendomsrecht. Daarop heeft er een uitgebreid en diepgaand wetgevingsproces plaatsgevonden dat tot een nieuw pachtsomplafond heeft geleid. De klagende organisatie vindt dat nog steeds een aantasting van het eigendomsrecht, maar het EHRM oordeelt dat er geen reden is om de zorgvuldige afwegingen van de wetgever opzij te zetten. Ook is er een grondige nationale procedure geweest waarin een hardheidsclausule kon worden ingeroepen. Art. 1 EP EVRM is dan ook niet geschonden.

Valeanu e.a. t. Roemenië, EHRM 8 november 2022, nrs. 59012/17 en 29 andere

In Maria Atanasiu heeft het EHRM geoordeeld dat het mechanisme voor restitutie en compensatie van in de communistische tijd onteigend eigendom tekortkomingen vertoonde. Dit heeft tot nieuwe wetgeving geleid, waarvan het Hof in Preda oordeelde dat die wel aan de eisen van het EVRM voldeed. Het Hof moet nu echter vaststellen dat ook de nieuwe wetgeving leidt tot niet-restitutie en te lage compensaties, zodat art. 1 EP EVRM nog steeds structureel wordt geschonden. Het Hof roept onder art. 46 EVRM op tot snelle actie om dit probleem op te lossen.